συντροφισμός

ο, Ν

1. η σχέση μεταξύ συντρόφων, συντροφικότητα

2. βιολ. αμοιβαία εξάρτηση διαφορετικών τύπων οργανισμών για την ικανοποίηση τών αντίστοιχων τροφικών αναγκών τους.

[ΕΤΥΜΟΛ. < σύντροφος + -ισμός*].